نتیجه انتخابات هیات رئیسه نشان می‌دهد که مجلس دوازدهم ادامه مجلس یازدهم نیست که وزن جریان تندرو خیلی بیشتر بود. به نظر می‌رسد همین کار مجلس را برای تهیه طرح‌های جنجالی سخت کند. چیزی که در مجلس یازدهم خیلی راحت بدان دست پیدا می‌کردند. البته باید توجه داشت که مجلس دیگر تصمیم گیر اصلی مناسبات قدرت نیست و سطح آن هر دوره پایین‌تر رفته است. 

اختصاصی رشتکده: سامان بدر: انتخابات هیات رئیسه برای اکثریت مردم اهمیت چندانی ندارد، اما در نوع خود منجر به اتفاقاتی شده است که می‌تواند در ساختار مدیریتی ایران شکل گیری نوع جدیدی از تصمیم گیری مدیریتی را نشان دهد. مهم‌ترین نکته این است که مجلس دوازدهم راه نسبتا متفاوتی از مجلس پیشین دارد و در آن اختلافات بیشتر دیده خواهد شد.

 

آن چه مشخص بود وزن جبهه تندرو بود که مشخص بود چندان قدرتی ندارند. مجتبی ذوالنوری با شعار «نماینده محوری» وارد کارزار شد و تنها ۶۰ رای کسب کرد. حتی برخی افراد چون امیرحسین ثابتی حاضر به رای دادن نشدند تا مشخص شود آن‌ها توان اجماع چندانی ندارند. حتی دو گزینه نائب رئیسی نیز جزء چهره‌های نزدیک به جبهه پایداری نیستند. از آنجا که بیشترین تبلیغات انتخاباتی برای این جریان بود نتیجه هیات رئیسه به مذاق آن‌ها خوش نیامد.

اختلاف در بازشماری آرا منجر به طنز و لطیفه برای مجلس جدید شده است. منتقدان می‌گویند وقتی نمی‌توانند صد رای را درست بشمارند پس مشخص است که مشکل زیادی دارند.

در مورد ۲۴ رای باطله انتخابات ریاست مجلس انتقادات زیادی مطرح شده است که کمی اغراق آمیز است. به واقع اگر کسی کاندیدای مورد نظر خود را پیدا نکرده باشد می‌تواند رای سفید دهد. ولی چند دوره‌ای مجلس ایران بدین معروف شده که در طرح و لوایح مختلف نیز آرای باطله زیاد دیده می‌شود و این نشان می‌دهد بسیاری از نمایندگان یا شناختی روی برنامه‌ها ندارند و یا نمی‌خواهند خود را درگیر کنند.

فعلا دو فراکسیون انقلاب اسلامی با ۲۱۲ عضو و همچنین فراکسیون مستقلان ولایی با حدود ۸۰ نفر شروع به کار کرده‌اند که در این میان فردی چون نوری قزلجه از اصلاح طلبان توانست به هیات رئیسه راه پیدا کند. ابتدا آرای او ۱۳۰ رای شمرده شد که با بازشماری به ۸۳ رای رسید. این نشان می‌دهد که برخلاف تصور اولیه آرای اصلی او توسط فراکسیونش به دست آمد. هرچند آرای فراکسیون م‌ستقلان در پیروزی قالیباف تاثیرگذار بود. مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود و از اعضای فراکسیون مستقلین کمی پیش از برگزاری انتخابات انصراف خود را اعلام کرد که مشخص نیست به خاطر چه بود. شاید او نیز می‌توانست وارد هیات رئیسه شود. البته اگر او را مجبور به استعفا نکرده باشند.

نتیجه انتخابات هیات رئیسه نشان می‌دهد که مجلس دوازدهم ادامه مجلس یازدهم نیست که وزن جریان تندرو خیلی بیشتر بود. به نظر می‌رسد همین کار مجلس را برای تهیه طرح‌های جنجالی سخت کند. چیزی که در مجلس یازدهم خیلی راحت بدان دست پیدا می‌کردند. البته باید توجه داشت که مجلس دیگر تصمیم گیر اصلی مناسبات قدرت نیست و سطح آن هر دوره پایین‌تر رفته است.

باید توجه داشت که در مجلس گذشته طرح صیانت از فضای مجازی شکست خورد و حالا باید دوباره درباره آن تصمیم گیری شود و شرایط برای تصویب آن سخت‌تر به نظر می‌رسد. اما در مورد لایحه حجاب چون اصل آن به شورای نگهبان رسیده در صورت برگشت لایحه دوباره توسط کمیسیون حقوقی مورد بررسی قرار گیرد. با این حال نمایندگان مجلس می‌توانند لایحه را دوباره به صحن برگردانند که البته بعید به نظر می‌رسد.

به عنوان یک پایگاه گیلانی باید گفت عدم تاثیرگذاری نمایندگان گیلان هم جالب توجه بود. دو نماینده گیلان ولی داداشی و جبار کوچکی نژاد آرای لازم را برای حضور در هیات رئیسه به دست نیاوردند. از آن سو پنج نماینده شامل سه نماینده رشت  و نمایندگان آستانه اشرفیه و رودبار وارد فراکسیون اکثریت مجلس شدند. مهرداد لاهوتی هم در فراکسیون مستقلان است  و بقیه هنوز فراکسیون اصلی خود را معرفی نکردند. به نظر می‌رسد بیشتر نمایندگان گیلان با جو مجلس آشنا نیستند و هنوز نمی‌دانند چه کاری باید بکنند.