هشت سال به بهانه نفوذ و ارتباط بهتر با حاکمیت، امثال لاریجانی و روحانی حاکم شدند. نتیجه آن چه شد!؟

اختصاصی رشتکده: سامان بدر: یکی مثل صادق زیباکلام در توجیه ارجحیت امثال روحانی و لاریجانی بدان اشاره می‌کرد که درست است عارف به آزادی بیان و اصلاحات اعتقاد بیشتری دارد، اما نفوذ علی لاریجانی و حسن روحانی در دستگاه‌های دیگر برای پیشبرد طرح‌ها و کارهای مجلس بیشتر است. از همین جهت بود که همیشه عارف را به انصراف از ریاست جمهوری یا ریاست مجلس تشویق می‌کردند. با این حال هرچه زمان گذشت حاصل حضور لاریجانی و روحانی نه تنها تاثیر نفوذ خودشان نبود، بلکه منجر به  کاهش قدرت سیاسی آن‌ها در نزد حاکمیت شد که در نهایت منجر به ردصلاحیت در انتخابات متعدد گردید.

این وسط عارف حالا قدرت بیشتری نسبت به لاریجانی و روحانی دارد، طوری که از او به عنوان وزنه ارتباط دستگاه ریاست جمهوری و حاکمیت نام برده می‌شود.

معاون اولی عارف برای بسیاری پیش‌بینی ناپذیر بود. اما برخی وقایع از جمله یادداشت سیاسی سایت عصر ایران نشان می‌داد که تحرکاتی برای چنین انتصابی وجود دارد.

بزرگترین چالش عارف این بود که در مقام ریاست فراکسیون امید نتوانست عملکرد مناسبی در مجلس دهم داشته باشد. از سوی دیگر مصاحبه ناشی‌گرانه فرزندش درباره «ژن خوب» یک اصطلاح سیاسی منفی را باب کرد که عارف را دچار تنگنا کرد. اما واقعیت این است که عارف نه در مجلس دهم همه کاره بود و حتی برای ریاست کمیسیون آموزش عالی هم به مشکل خورده بود و نه نقشی در مصاحبه پسرش داشت. همان قدر که دختر قالیباف منجر به کاهش آرای پدر شد، پسر عارف هم وزن عارف را کاهش داد. ولی آیا این بدین معنا است که در این فرصت مهم تاریخی شخصیت بدی منصوب شده است!؟

انتصاب عارف  با سوابق علمی و سیاسی گذشته به نوعی بازگشت سبک مدیریتی به اصلاح طلبان است. مخصوصا آن که پزشکیان برخلاف روحانی اهل مشورت و کار کارشناسی نزدیکان خود است.هشت سال به بهانه نفوذ و ارتباط بهتر با حاکمیت، امثال لاریجانی و روحانی حاکم شدند. نتیجه آن چه شد!؟ اگر با زیباکلام بود که خودش گفته بود ادامه این راه با قالیباف امکان پذیر است. اگر قالیباف هم تمام می‌شد نفر بعدی حتما مخبر و قاضی زاده هاشمی بودند. به خودمان می آمدیم می‌دیدیم دیگر چیزی از ارزش‌های اصلاح طلبی باقی نمانده است. از همین جهت آیا بهتر نبود بازگشت به گذشته را مد نظر قرار می‌دادیم و حتی با علم به این‌که «تکرار تاریخ کمدی است» گزینه‌ای چون عارف با سوابق اصلاح طلبی و فرهنگی را به گزینه‌های دیگر ترجیح می‌دادیم!؟ هرچه است او نیز مثل پزشکیان بیشتر از آن‌که دارای سوابق امنیتی، نظامی و یا قضائی باشد از چهره‌های علمی و دانشگاهی مذهبی است که با همین رزومه خود را بالا کشیده است.