اختصاصی رشتکده:سی‌ام فروردین‌ماه بود که سید کاظم دلخوش معاون تقنینی معاونت پارلمانی ریاست‌جمهوری در نامه‌ای خطاب به معاون وزیر راه و شهرسازی و رئیس سازمان حمل‌ونقل جاده‌ای با اشاره به تأمین اعتبار و شرایط نامساعد جاده پیربازار – نوخاله – ضیابر، خواستار شروع عملیات پروژه روکش آسفالت به طول ۷ کیلومتر شد.
این نامه که بنا به پیگیری‌های مردم شهرستان صومعه‌سرا از طریق دفتر معاون تقنینی معاونت پارلمانی رئیس‌جمهور خطاب به معاون وزیر راه و شهرسازی مکاتبه شده بود؛ اما چندان برای نماینده تازه‌کار و البته وابسته به جریان جبهه پایداری خوشایند نبود و موجب واکنش عجیب رحمت‌زاده و افرادی شد که در اطراف او با وارونه جلوه دادن حقایق به دنبال کلاهی از این نمد برای خود هستند.
این نامه آن‌قدر برای رحمت‌زاده سنگین بود که در اقدامی عجیب نامه‌ای منتسب به او منتشر شد که نشان می‌دهد ۱۲۳ میلیارد تومان از مبلغ ۲۰۰ میلیارد تومانی در اختیار نماینده را به این پروژه اختصاص داده است! گافی عجیب که در تاریخ باید ماندگار شود.
اما انتظار می‌رفت کسی که در قامت یک نماینده مجلس از حداقل‌های بودجه‌ای کمی سر در بیاورد و حق مردم یک شهرستان را به‌خاطر مسائل کودکانه این‌گونه به باد ندهد.
ماجرا از این قرار است که پروژه مذکور در سال ۹۸ آغاز به کار کرده و تا یک سال قبل، یعنی تا پیش از آنکه سعید رحمت‌زاده بر صندلی نمایندگی مردم صومعه‌سرا تکیه بزند؛ بر اساس ردیف بودجه مستقل خود در ۲ فاز در حال انجام بود. این ۲ فاز شامل پروژه اصلی تعریض پیربازار – نوخاله – ضیابر و همچنین پروژه روکش آسفالت آن می‌شد.
پس از تکیه رحمت‌زاده بر صندلی نمایندگی صومعه‌سرا؛ به دلیل ناتوانی در جذب بودجه‌های ملی از یک سال قبل این پروژه به همراه چند پروژه دیگر دچار مشکل شدند و در نهایت هر یک حدود ۴ الی ۵ ماه است که کاملاً متوقف شده و حتی در برخی از این پروژه‌های جاری متأسفانه کارگاه آن‌ها نیز جمع‌آوری‌شده که پروژه پیربازار – نوخاله – ضیابر یکی از این پروژه‌های متوقف شده است.
نکته قابل‌تأمل اما جایی است که پس از نامه دلخوش به معاون وزیر راه و شهرسازی به‌یک‌باره برگه‌ای منتشر می‌شود که رحمت‌زاده ۱۲۳ میلیارد تومان از بودجه در اختیار نماینده که کل آن ۲۰۰ میلیارد تومان است را به این پروژه تخصیص داده است. اقدامی عجیب که باید با دقت بیشتری آن را مرور کرد، زیرا در سال ۱۴۰۰ و در زمان حضور محمدباقر نوبخت در جایگاه ریاست سازمان برنامه‌وبودجه کشور؛ با پیگیری‌های دلخوش به‌عنوان نماینده وقت صومعه‌سرا در مجلس کد ردیف بودجه مستقل برای این پروژه تخصیص داده شد! حالا اما رحمت‌زاده بجای اینکه به دنبال دریافت بودجه مستقل تخصیص‌یافته دولتی برای پروژه برود؛ بیش از ۶۰ درصد اعتبار در اختیار خود را که می‌توانست در طول ۴ سال نمایندگی در حوزه‌های مختلف شهرستان صومعه‌سرا از آن استفاده کند را خرج این پروژه می‌کند!
این بدان معناست که رحمت‌زاده به دلیل عدم توانایی در لابی و رایزنی در سطح ملی نمی‌تواند بودجه‌ای که از قبل توسط دلخوش تخصیص‌یافته را برای شهرستان صومعه‌سرا دریافت کند و به همین دلیل به دلیل سنگین بودن نامه دلخوش به معاون وزیر راه و شهرسازی برای او؛ به یکباره چنین برگه‌ای را منتشر می‌کند.
اما نکته عجیب‌تر اینجاست که این ۱۲۳ میلیارد تومان عملاً یک عدد غیرقابل‌قبول است؛ زیرا کارگاه پروژه مذکور عملاً بیش از ۴ ماه است که جمع‌آوری‌شده و دلیل آن بدعهدی‌های مالی و ناتوانی در دریافت بودجه بوده است؛ پس این ۱۲۳ میلیارد قطعاً نمی‌تواند ربطی به فاز تعریض جاده داشته باشد؛ در خصوص فاز روکش آسفالت هم نهایتاً هزینه پروژه ۲۵ میلیارد تومان باشد که بازهم با عدد و رقم ادعا شده توسط رحمت‌زاده قرابتی ندارد.
اما جای آن دارد که از این نماینده بپرسید که پروژه‌ای مانند سد لاستیکی بازار جمعه که در آستانه افتتاح بود چگونه به دلیل ناتوانی در تأمین و دریافت اعتبارات بیش از ۴ ماه است که متوقف شده است؟!
آیا در خصوص توقف چندماهه‌ی پروژه فومن – صومعه‌سرا – تالش نظری ندارد؟! آیا در خصوص توقف پروژه کلیدبر به ماسال قرار است پاسخی شفاف به رسانه‌ها در جهت تشریح ناتوانی در دریافت بودجه از مرکز ارائه دهد؟! علت تأخیر اجرای پروژه آسفالت فتمه‌سر و لشمرزمخ که در دوران دلخوش قرارداد داشت؛ ولی تاکنون اجرا نشده چیست؟! آیا در خصوص پروژه بازار جمعه به صومعه‌سرا هم قرار است منتظر بماند تا پس از نامه بعدی دلخوش بیاید و تتمه اعتبار در اختیار نماینده را هم برای این پروژه‌ها کنار بگذارد؟!
Saturday, 19 July , 2025